Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Μικρογραφία ατμομηχανής από 2 μαθητές του 3ου Γενικού Λυκείου Μυτιλήνης (Εφ. ΕΜΠΡΟΣ)

Την τελική του μορφή έχει πάρει πλέον ο «οικολογικός κινητήρας» που σχεδίασαν οι μαθητές του 3ου Γενικού Λυκείου Μυτιλήνης Μανώλης Πλευριτάκης και Παναγιώτης Κοντοπός. Οι δύο συμμαθητές, που πριν από δύο μήνες προκρίθηκαν με τα σχέδιά τους στον Εθνικό Διαγωνισμό για Νέους Επιστήμονες του Υπουργείου Παιδείας, προχώρησαν τελικά στην υλοποίηση της ιδέας τους. Έτσι, με τη βοήθεια και του μηχανικού Βασίλη Γαβριηλίδη, που ανέλαβε να την κατασκευάσει, η «μηχανή του μέλλοντος» - όπως την είχαν ονομάσει οι εμπνευστές της - έχει πάρει πλέον σάρκα και οστά και δοκιμάστηκε με επιτυχία. Τώρα αναμένει την απάντηση και πάλι του Υπουργείου, προκειμένου να προκριθεί στον 23ο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό για Νέους Επιστήμονες.

Όπως έγραφε το «Ε», πριν από δύο μήνες περίπου οι δύο μαθητές είχαν υποβάλει, μετά από παρότρυνση και του φυσικού τους Γιώργου Κοντέλλη, τη σχετική πρότασή τους μαζί με κάποια προσχέδια του κινητήρα τους στο Υπουργείο Παιδείας. Στόχος τους, να κατασκευάσουν, με τις γνώσεις Φυσικής που έχουν αποκτήσει από το σχολείο, έναν κινητήρα που δε θα ρυπαίνει την ατμόσφαιρα και θα αποτελείται από σχετικώς απλά μέρη, έχοντας παράλληλα μικρό κόστος κατασκευής.

Η ειδική επιστημονική επιτροπή που την εξέτασε μαζί με δεκάδες άλλες που υποβλήθηκαν από συνομηλίκους τους από όλη τη χώρα, την είχε βρει «αξιόλογη» και «ενδιαφέρουσα» και την επέλεξε μαζί με άλλες 14 προτάσεις.

Κίνηση σε ένα ανεμιστηράκι

Οι εμπνευστές της κατάφεραν τελικά να πάρουν προθεσμία μέχρι και το τέλος Απριλίου για να υλοποιήσουν την ιδέα τους, κάτι που ανέθεσαν στο μηχανικό Βασίλη Γαβριηλίδη. Η κατασκευή του κόστισε τελικά περίπου 300 ευρώ.

Σύμφωνα τόσο με τον τελευταίο, όσο και με τον Παναγιώτη Κοντοπό, η κατασκευή αντιμετώπισε διάφορες προσκόμματα, αφού υπήρχε δυσκολία στο να βρεθούν ορισμένα υλικά στη Λέσβο.

Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Με τη χρήση, εκτός άλλων, μετάλλου για την κατασκευή του κουτιού, βαλβίδων ασφαλείας και αντίστασης, ο κινητήρας δούλεψε κανονικά και με τη χρήση του αέρα που προέκυψε από τη θέρμανση του νερού που περιείχε το κουτί και η οποία έδωσε μέσα σε επτά λεπτά πίεση 2,5 bar, έκανε τον ανεμιστήρα ενός υπολογιστή να δουλέψει.

Σύμφωνα με τον κ. Γαβριηλίδη, που και ο ίδιος πρώτη φορά έφτιαχνε κάτι τέτοιο, το αποτέλεσμα είναι αξιόλογο, γιατί είναι εμφανής η μετατροπή της αιολικής ενέργειας σε μηχανική. «Πρόκειται για πράγματα ήδη εφαρμοσμένα, πρώτη φορά όμως γίνονται σε μικρογραφία», είπε μιλώντας στο «Ε».

«Θέλαμε να κατασκευάσουμε έναν κινητήρα σε ακόμη μικρότερη κλίμακα, αλλά δεν είχαμε τα υλικά που χρειαζόμασταν», λέει ο Παναγιώτης Κοντοπός. «Είμαστε όμως ικανοποιημένοι, αφού αυτό που θέλαμε να δείξουμε, ότι μπορεί να υπάρξει κίνηση, το πετύχαμε.»

Σε φάση αναμονής…

Οι δύο μαθητές έχουν στείλει γραπτή εργασία στο Υπουργείο Παιδείας, με τα αποτελέσματα του πειράματός τους και τις μετρήσεις που έχουν κάνει. Τώρα, περιμένουν την απάντησή του για το εάν θα προκριθούν στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στο Ελσίνκι της Φινλανδίας. Από αυτόν θα αναδειχθούν συνολικά εννέα εργασίες, που ανά τρεις θα έχουν διαφορετικά χρηματικά έπαθλα. Τόσο οι νικητές, όσο και οι διακριθέντες, θα έχουν τη δυνατότητα να τοποθετηθούν σε διεθνούς φήμης ερευνητικά και τεχνολογικά κέντρα για μικρό χρονικό διάστημα, προκειμένου να παρακολουθήσουν την εργασία των εκεί ερευνητών.
 
Πηγή: Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
          Βαγγελιώ Χρηστίδου